In tegenstelling tot de inheemse jagers uit de in steeds rapper tempo slinkende oerwouden, heeft de snack hunter zijn leefgebied de afgelopen decennia explosief zien groeien. Op elke straathoek valt tegenwoordig wel iets vets, overmatig zouts of zoets te scoren. De ongezonde keuze spat van de gevels af in hel verlichte neonreclames en aantrekkelijk geshopte foto’s met vette viezigheid van weinig voedingswaarde met hier en daar slechts een enkele verdwaalde tomaat.

Deze hunter stamt uit een periode waarin hij nog moeite moest doen en lange afstanden afleggen om uiteindelijk aan iets lekkers te komen. Destijds was het goed gebruik om van de snacks een kokerrokje te rijgen dat je tijdens de jacht als pronkstuk droeg. Hoe meer snacks, des te hoger je steeg in aanzien bij de andere snackgenoten. Dit moet dus een hunter in hoog aanzien zijn geweest.

Tegenwoordig begeeft de snackhunter zich in een gouden eeuw. Een paar eurootjes op zak is afdoende om iets vettigs met veel saus te kunnen kopen en zijn lege maag te vullen. Vergeet ook niet de happy borrelhunter die zijn portie bruin fruit en de nodige zoetigheid scoort bij het aflopen van allerhande netwerkborrels en meetings. Daar groeit het fruit tot aan de hemel.

De mannelijke snackhunter is eenvoudig te herkennen aan de lichtelijk strak gespannen shirts met overhangende buikjes. Het vrouwelijke exemplaar met een overdaad aan heup en dikke kuiten.

Vroeger was het nog verstandig om op uw hoede te zijn wanneer u een snackhunter tegen het lijf liep. Tegenwoordig is het een zachtaardige loebas die zichzelf langzaam in slaap lijkt te hebben gesust door alle overmatige consumptie van vet, zoet en zoutige snacks. Zijn reactiesnelheid is daardoor ernstig
verminderd en derhalve doet hij geen mens meer kwaad.

Happy hunting!